Na halve eeuw in cafetaria gaat Toon Hendriks met pensioen
'Bijbaan gaf zoveel plezier dat ik gebleven ben’
ELST - Als Toon Hendriks mag kiezen, dan geeft hij voor zijn eigen afscheidsmenu de voorkeur aan een schnitzel met gebakken aardappelen. De Elstenaar weet als geen ander hoe lekker dat is. Hij heeft de gerechten jarenlang zelf bereid bij Cafetaria Hendriks, de werkplek waar hij nu vertrekt.
Door Vincent Bos
Aan ruim een halve eeuw friet bakken komt daarmee een eind. Toon Hendriks (66) gaat met pensioen. Maandag 19 december gaat de cafetaria aan de Grote Molenstraat speciaal voor hem open. Dan is er van 15.00 tot 18.00 uur een feestelijke bijeenkomst. Want iemand die zoveel jaren voor je heeft gewerkt, verdient als geen ander een mooi afscheid. Gezien zijn staat van dienst worden veel mensen verwacht.
Hij meldde zich bij de cafetaria 51,5 jaar geleden voor een bijbaantje. "Ik volgde een opleiding voor kok, kelner en banketbakker. Ik kon voor een bijbaan bij familie terecht. Je moet ergens beginnen. Als kok begin je ook onderaan en verdien je in het begin bijna niets. In de cafetaria beviel het mij meteen. Ik heb nooit meer kok willen worden."
Wat maakt het werk in de cafetaria dan zo boeiend voor hem? Daarover hoeft Toon Hendriks geen tel na te denken. "De omgang met de mensen, de sociale contacten. Ook met de collega's. Daar gaat het om. Je moet plezier hebben in je werk en dat is me gelukt."
Toon Hendriks weet nog dat een halve eeuw geleden de ruimte tegenover de cafetaria uit weilanden bestond. Nu staat er een grote woonwijk. Het bedrijf is opgezet door Tom Hendriks, daarna nam diens zoon Gerrit het over en nu heeft Pascal Hendriks de leiding. "En zijn we ook vier of vijf verbouwingen verder", zegt Toon.
Hij doet van alles. Maakt ook de salades naar een recept dat volgens hem door Tom Hendriks is bedacht. "Vroeger maakte je de salades met de hand. Je moest de aardappels schillen, de uien en eieren pellen. Zelf het vlees klaar maken. Dat is wel anders nu, maar de kwaliteit is dezelfde."
In de cafetaria hangt een prettige sfeer, geeft hij aan. "Vroeger zaten de mensen aan de bar. Dat is nu anders. Tegenwoordig gaan de cafetaria's in Elst om acht uur 's avonds dicht. Dan kom je in het dorp niemand meer tegen. Druk is het altijd. Toen Nederland tegen Ecuador voetbalde dachten we nog te kunnen kijken. Het kwam er niet van. Zoveel klanten waren er.
Het werk heeft me altijd plezier gebracht. Daarom was het niet erg om tijdens de kerstdagen 's morgens te werken. Al vind ik het wel fijn dat ik straks meer naar de kinderen en kleinkinderen kan. Tegen het afscheid zie ik echt niet op. Ik merk dat ik er wel aan toe ben. Het werk wordt zwaarder en op mijn leeftijd ben je niet de snelste meer."