Over het Amsterdam-Rijnkanaal
Op de Bloembosweg langs het Lingemeer loop ik toch maar mooi tussen de hoogstamboomgaarden. Ik ben op weg naar waar de Linge en ik het Amsterdam-Rijnkanaal gaan kruisen. En ik beeld me in dat dat ‘Lingelandschap met een Friese uitstraling’ al is gerealiseerd: ik paradeer van het ene naar het andere wandelpad in een natuurgebied waar ze bij Grouw en in de Weerribben hun vingers bij af zouden likken.
Maar de realiteit is vooralsnog anders: de ene lange en ietwat saaie asfaltweg maakt plaats voor een andere die wat minder lang maar nog net ietsjepietsje eentoniger is.
De Grotebrugse Grintweg is de een na laatste bij-uitstek-niet-wandelweg voordat ik bij het Amsterdam-Rijnkanaal ben. Hij brengt me, niet verrassend, naar de Grote Brug, al eeuwenlang de brug over de Linge op de oude grintweg van Tiel naar Eck en Wiel. Steek je die over, dan ben je zo in Tiel.
Maar ik ga voor de brug rechtsaf. En kijk daar: Beldert Beach. Verzin het maar en je kunt het er doen. Maar nu even niet, want het is maart. Het Betuws Golfcentrum aan de andere kant van de provinciale weg trekt zich van de jaargetijden helemaal niks aan.
Voor ik het weet ben ik Amsterdam-Rijnkanaal overgestoken. Honderd meter links van me heeft ook de Linge die horde met succes genomen. Hij ging er onderdoor, met enige assistentie van het H.A. van Beuningengemaal.
Even later loop op de Uiterdijk in Zoelen. Het is even wennen, die mooie oude boerderijen zo ineens. Een enkele heeft roodwitte luiken. Zou er een kasteel in de buurt zijn?
Achter de witgepleisterde buitenplaats Djoerang, een beetje achteraf tussen het geboomte, voegt de uit Tiel komende Dode Linge zich bij de ‘Lingewetering’.
Vanaf nu is de Linge een echte rivier.