Lang in Lingezegen
Ik ben heel lang in Park Lingezegen. Het kent vijf ‘deelgebieden’. Ik loop, zag ik al op de kaart, achtereenvolgens in De Buitens, Het Landbouwland, Het Waterrijk en De Park. Dan is er ook nog De Woerdt, in het zuidelijkste puntje, maar dat is te ver van de Linge. En ik zal het weten ook dat ik in het park ben: ik kom ze om de haverklap tegen, de roestbruine metalen zuilen in de berm waarin van boven naar beneden ‘Park Lingezegen’ is uitgesneden.
De deelgebieden hebben elk een eigen karakter en een eigen hoofdfunctie. In delen van het park blijft de landbouw een stempel drukken, op andere plekken is er meer ruimte voor natuur, water en recreatie. De Park heeft de kenmerken van een stadspark met een mozaïek van lanen, stukken bos en open gedeelten. In Het Waterrijk draait het natuurlijk om water en in Het Landbouwland behouden de boeren hun plek. De Buitens is gewoon de Betuwe, maar dan in het klein. In De Woerdt ten slotte gaat het om de overgang van stad naar platteland. Aldus de landschapsarchitecten.
Enfin. Voor wie het naadje van de kous wil weten is er de website: parklingezegen.nl. Maar je moet er zijn om je er een beeld bij te kunnen vormen.
Het gebied tussen Arnhem en Nijmegen is ooit uitgeroepen tot het lelijkste van Nederland: één groot weiland dat steeds verder wordt volgebouwd. Maar kom hier over jaar of tien, twintig, dertig nog maar eens kijken. Wat zeg ik? Kom nu!