Gerard van Ginkel al 25 jaar in Duitsland
'Nooit heimwee gehad, ook weinig aan te doen'
Vele Betuwenaren zijn de afgelopen decennia naar het buitenland vertrokken. In deze nieuwe rubriek delen ze hun ervaringen. Deze week: Gerard van Ginkel die uit Homoet naar de voormalige DDR vertrok. Om een landbouwbedrijf te beginnen. 'Een bedrijf in deze omvang opbouwen was in Nederland nooit gelukt.'
Tekst: Hans Schmeinck
Het gehucht Homoet is misschien niet zo bekend, maar het is een prachtig stukje Betuwe nabij Heteren. Daar werd op 19 september 1969 Gerard van Ginkel geboren. Zijn vader en oom hadden er een gemengd bedrijf met koeien en akkerbouw. Gerard raakte er behept, welhaast besmet, mee. Zijn jongere broer en neef ook. ,,Ik wilde een eigen landbouwbedrijf beginnen en ben daarom naar Duitsland gegaan.''
Het was 1993, vier jaar na het vallen van De Muur. Van Ginkel vestigde zich in Deetz, in de deelstaat Sachsen-Anhalt in de voormalige DDR. Zijn 'broertje' en neef emigreerden overigens ook, ná hem. ,,Naar Canada, waar ze beiden een eigen varkensbedrijf hebben.''
Van Ginkel heeft een vrouw, José uit Nibbixwoud, en vier kinderen. ,,Marion van 21 die studeert en woont in Berlijn, Josanne van 19 die een opleiding tot kleuterleidster volgt en samenwoont met haar vriend, ook in Deetz, Mathé van 17 die op het gymnasium zit en thuis woont, maar nu een jaar gastscholier is in Amerika. En Carolien van 14 jaar, ook op het gymnasium en thuiswonend.''
Thuis is tevens het landbouwbedrijf dat hij met zijn zwager runt. ,,Met ongeveer 1000 melkkoeien en 1200 hectare land, daarnaast doen we nog wat loonwerk voor andere bedrijven. Ik ben verantwoordelijk voor het verbouwen van het voer, de akkerbouw en het loonwerk. José verzorgt de vee-administratie in ons bedrijf.''
Betuwe vol
Het bevalt Van Ginkel goed in het voormalige Oost-Duitsland. ,,We hebben hier de ruimte. Een bedrijf in deze omvang hadden we in Nederland nooit kunnen opbouwen. De manier van van ondernemen is bij deze bedrijfsgrootte heel anders dan bij de meeste bedrijven in Nederland. Ik ben meer een organisator en planner. Ik vind het leuk om met een grote ploeg mensen te werken.''
Hij zegt Nederlander te zijn én te blijven. ,,Soms voel ik me Europeaan.'' Twee, drie keer per jaar gaat hij terug naar zijn moederland c.q. Homoet. ,,De laatste keer was tussen Kerst en Oud en nieuw, we bezochten familie en vrienden. Dat is meestal een heel druk programma maar wel gezellig.''
Eenmaal terug gaan z'n gedachten ook uit naar vroeger. ,,De gezellige buurt, samenwerken in de oogst, voetballen op het kerkpleintje met de buurkinderen. Er was toen veel samenhang in de buurt. Maar ik heb nooit heimwee gehad. Gelukkig niet, want daar is weinig tegen te doen.''
Remigreren naar Nederland? ,,Nee, ik heb het hier erg goed. De ruimte, rust en de mooie natuur.'' Nee, dan de Betuwe. ,,Die wordt vol gebouwd. Heteren, Zetten en tussen Arnhem en Nijmegen. En het drama op de snelwegen in Nederland mis ik absoluut niet. Toen ik er nog woonde was dat lang niet zo erg.''
'De hele Betuwe wordt volgebouwd'