Ik mag ut dan regelmaotig hebbe over mien rammelende butjes , die ik bij ut sporte mit de nodige hulpmiddele bij mekaor probier te houwe. mar ut kan ok nog èrger.

De laotste tied bin ik nog wellis bij minse op bezoek gewis waorbij de rammelde butjes ut zogezeit hebbe begeve en vevange moste worde deur de nodige kunsbutjes, De zurg in ons lànd mag dan een paor flinke duite koste, mar in de loop van de tied zien ze op medisch gebied steeds "crejetiever" geworde. Veur zò'n bietje ieder lichaamsdeel hebbe ze wel een kunsvevanger wete te fabricere. Nije knieje, nije heupe, ge stap in ut ziekenhuus as ut waore op de "lopende bànd" en een dag laoter lopte al wir op krukke deur ut huus hin. Mien bloed stroom al sinds een heel aontal jaor veur ut gròtste deel deur gebreid p.v.c hin en dah wèrk tot op den dag van vandaag as een tierelier. Um de koste van al die medische wonders nog een bietje in de hànd te houwe, jage ze oe wel zo snel meugelijk ut ziekehuusbed uut. Ge bin amper uut de narcose, of ge mot al probiere um naos ut bed te staon en as ut mar enigszins geet motte geliek zelfstàndig nao de porceleine pot. Zeker bij al dah "lopende bànd" wèrk staode nao een dag of twee al wir thuus. Dah was heel vroeger toch wel een bietje ànders heur. Dah ik ooit eerder in een ziekenhuusbed terech kwam was op vierjaorige lèèftied mar dah het toen dan ok zò'n indruk achtergelaote, dak daor op dit moment nog heel veul van wit te herinnere. Toen hadde in Aorum nog ut Elisabethgashuus, waor toen de deur mien gevreesde nunnekes nog de septer zwaaide. Mar ers efkes de reje hoe ik daor op die jonge lèèftied terech kwam. De wèkelijkese wasburt in de zinke tijl ston bij ons thuus op ut programma en mien moeder haj ut hete waoter al in de tijl zitte toen ik achternao gezète deur mien bruur struikelde en mit mien èrme veurover in ut gloeiend hete waoter terech kwam.

Een paor uur laoter lag ik bij de nunnekes in ut Elisbethgashuus te schrèèke van de pien. In mien belèving konde die veur mien geschrèèk mar bar weinig waodering opbrenge want um de haveklap kreeg ik van zò'n saggereinege "pingwin" onder uut de zak. Ik hai zelfs uut gevuul dasse um die reje 's aoves bij mien kwame en mien mit zò'n "grote" spuit in de kont stake. En in die tied stonde nao een paor daag ech nie thuus. Mien hebbe ze in die tied mar liefs vijf wèke "vasgehouwe" tewijl ik menig nunneke in die tied toch tot wanhoop het gedreve.

Boer Phlipse