Huissense Nikki Brakel voor liefde naar Engeland
'Ik voel me erg thuis in Brighton'
Vele Betuwenaren zijn de afgelopen decennia naar het buitenland vertrokken. In deze nieuwe rubriek delen ze hun ervaringen. Deze week: Nikki Brakel, die anderhalf jaar geleden voor de liefde naar Engeland trok, ofwel Lee Mandry. Bovendien biedt haar nieuwe thuisland haar betere kansen als kapster.
Tekst: Hans Schmeinck
Het betere knipwerk kreeg Nikki (26) van kinds af aan mee van haar moeder Antoinette Puntman en haar oma Henny. Bekende kapsters in Huissen, de plaats waar kleine Nikki werd groot gebracht. Dat (klein)dochter er geknipt voor zou zijn om de schaar ter hand te nemen was haar wel snel duidelijk. Dat ze Huissen zou verlaten lag minder in de lijn der verwachting.
Maar het gebeurde toch, anderhalf jaar geleden. De liefde leidde haar naar Engeland. Want ze was totaal verkikkerd geworden op Lee Mandry. ,,Ik heb hem leren kennen op een muziekfestival in Engeland, waar hij mijn buurman was op het kampeerterein. We hebben toen samen met onze vriendengroepen het weekend doorgebracht en na thuiskomst hebben we elkaar bijna ieder weekend opgezocht. Lee kwam zelfs voor zes maanden naar Nederland! Daarna zijn we samen naar het plaatsje Hailsham verhuisd.''
Daar in de buurt kon de Huissense meteen aan de slag in een kapsalon. Later verhuisden de love birds naar de iets verderop gelegen bekende badplaats Brighton. ,,Ik vind Engeland heel leuk, vooral Brighton. Ik voel me hier erg thuis. Het is gezellig, de mensen zijn enorm beleefd en hun levensstijl spreekt me aan. Iedereen is heel sociaal.''
Overbeleefd
Arbeidstechnisch gezien is Nikki ook op haar plaats. ,,Er zijn hier veel meer mogelijkheden voor mij als kapster. De zorg kan in Engeland wel beter. Er is geen zorgverzekering en alle zorg is gratis. Daarom duurt het soms wel maanden voordat je bij een specialist terecht kan.''
Hoewel Nikki het verder prima naar de zin heeft bij de krijtrotsen aan de zuidkust voelt ze zich nog steeds Nederlandse. ,,Al zie ik nu wel de grote verschillen tussen Engelsen en Nederlanders. Wij zijn heel direct, bijvoorbeeld in winkels. Hier zijn ze juist bijna overbeleefd en zeer klantvriendelijk.''
Heimwee heeft ze zeker in het begin gehad. ,,Nu is het alleen moeilijk als je het gezellig hebt gehad en je moet weer afscheid nemen.'' Zoals laatst met Kerst in Huissen/Nederland. ,,Maar ook dat went. Wel vind ik het moeilijk dat mijn opa en oma's ouder worden en ik ben er bang voor dat als er iets zou gebeuren ik er niet op tijd kan zijn. Ik spreek mijn familie bijna dagelijks.''
Haar dierbaarste herinnering aan Huissen is 'de gezelligheid'. ,,En hoe iedereen elkaar kent. En er is altijd reden voor een feestje, haha. Ik heb altijd gezegd dat ik uiteindelijk terug zou willen komen, maar ik voel me hier zo thuis dat ik misschien wel blijf. Al weet ik overigens niet of mijn moeder daar heel erg blij mee zal zijn, haha. Maar als Lee en ik ooit kinderen krijgen, dan zou de goede scholing en zorg in Nederland redenen zijn om terug te komen.'' En een eigen kapsalon in Huissen wellicht…
[streamer]
'Nederlanders zijn heel direct, Engelsen juist bijna overbeleefd'