Gendtenaar Bas 'Sebastian' Janssen sticht gezin in Groot-Brittannië
'Britten zijn lekker onpraktisch en excentriek'
Vele Betuwenaren zijn de afgelopen decennia naar het buitenland vertrokken. In deze nieuwe rubriek delen ze hun ervaringen. Deze week: Bas Janssen die van Gendt naar Schotland verhuisde en later met vrouw en kinderen neerstreek in het Engelse Reading.
Tekst: Hans Schmeinck
Reading ligt links van Londen. Bij die plaats vond 329 jaar geleden het beslissende treffen plaats tussen de troepen van koning Jacobus II en die van zijn schoonzoon Willem III van Oranje. Door de overwinning van Oranje in 1688 lag Londen voor hem open. Al wachtte hij nog tien dagen in Reading, totdat de koning vertrokken was.
Vorig jaar kreeg de stad nóg een oranje kleurtje, Jaap Stam werd er trainer van de plaatselijke trots en promoveerde in zijn eerste seizoen op een haar na naar de Premier League. Al sinds 2003 is Reading Nederlands getint, of beter gezegd: Gendts. En dat komt door Bas/Sebastiaan Janssen (55). Die overigens al in 1989 naar de 'overkant'. Woonde en werkte eerst in Schotland, trouwde daar ook (in 1995) met Mary.
Het stel stichtte een gezin met drie kinderen: Tim (20), David (18) en Emma (15). ,,Tim studeert civiele techniek aan de universiteit van Plymouth, 3e jaars. David is eerstejaars student PPE -Politics, Phylosophy & Economics- aan de universiteit van Brighton. En Emma zit op de middelbare school in jaar 11.''
Waarom vertrok hij in 1989 eigenlijk naar Groot-Brittannië? ,,Omdat ik de Engelse taal en humor altijd al fascinerend vond. Mijn plan was om een zes maanden sabbatical te doen. Dat is duidelijk ietsje langer geworden.''
Janssen is weg van de Britten: ,,Ze zijn heerlijk onpraktisch en excentriek. Wat er beter kan? Alles kan altijd beter, maar het leven is goed hier. Ik blijf me altijd Nederlander voelen en daar ben ik ook trots op. Al moet ik wel zeggen dat Nederland in de 27 jaar dat ik weg ben, erg veranderd is. En misschien wel iets minder mijn land is geworden en Groot-Brittanië iets meer'', aldus 'Sebastian'.
,,De gemiddelde Nederlander komt over als veel director, soms zelfs brutaal en heeft naar mijn mening iets minder emphatie, inlevingsvermogen dan de gemiddelde Brit.'' De programme-manager van een financieel bedrijf in Newbury en Londen gaat maar een of twee keer per jaar naar Nederland. ,,De laatste keer een paar weken geleden omdat mijn ouders 60 jaar getrouwd zijn.''
Eenmaal op Gendtse grond maakte hij weer kennis met 'het knusse ons-kent-ons gevoel' ,,Daar heb ik de beste herinneringen aan. Ook aan spelen op straat met andere kinderen, de polder, de dijken, fietsen, et cetera. Alleen in het eerste jaar had ik heimwee. Of ik ooit terug zou willen keren weet je niet, ik heb geen plannen in die richting. Nederland blijft een heerlijk land waar alles goed geregeld is, gemiddeld beter dan in het United Kingdom.''
.