Dierengeluiden Oh, een ooievaar!

HETEREN - Vorige week fietste ik over de Boltweg van Driel naar Landgoed Overbetuwe aan de Uilenburgsestraat in Heteren en toen moest ik toch even heel goed kijken. Ja inderdaad een ooievaar in het weiland. Deze hoort al lang in Afrika te zijn!

Maar ja, onze winters worden minder koud dus waarschijnlijk zal deze ooievaar, als hij voldoende voedsel kan vinden, de winter wel overleven. Wij denken altijd dat ooievaars alleen kikkers eten, maar als dat waar was, krijgt hij deze winter dus heel veel honger want de kikkers zijn in het koude seizoen ver te zoeken. Ze zitten onderin de watergangen onder de modder verscholen en daar kan de ooievaar er niet bij. Maar gelukkig eet hij ook muizen en mollen. Nou muizen zijn er volop dit jaar en de mollen komen, zolang het niet vriest, ook zo nu en dan boven de grond. Dus deze ooievaar hoeft niet om te komen van de honger.

Maar een raar gezicht is het wel zo eind november. Verder fietsend langs de Boltweg zag ik ook een buizerd op een van de lantarenpalen zitten. Zo tegen de lichte lucht kon ik de kleuren van de vogel niet zien en dus ook niet zien of dit een inheemse, dus een donkere, of een wintergast, dus een lichtgekleurde, vogel was. Deze wintergasten komen uit noord-Scandinavië. Als de buizerd daar zo rustig op die lantarenpaal zit, is hij aan het jagen, want de buizerd jaagt hoofdzakelijk vanaf een zitplaats. hij speurt dan met zijn scherpe ogen de grond af en als hij een prooidier, een muis of konijntje, ziet dan gaat hij er in glijvlucht op af. Het is dan bijna altijd etenstijd, want voordat het prooidier het in de gaten heeft, is de buizerd al bij hem.