Dorothe Otemann van Gendt naar Athens (VS) 'Te Amerikaans voor Nederlanders, te Nederlands voor Amerikanen'
AlgemeenVele Betuwenaren zijn de afgelopen decennia naar het buitenland vertrokken. In deze nieuwe rubriek delen ze hun ervaringen. Deze week: Dorothe Otemann uit Gendt (56) die vertrok naar Amerika, twee keer trouwde en even zo vaak scheidde, een dochter kreeg en al jaren een topbaan heeft. Maar nu even terug is in haar geboorteplaats!
Tekst: Hans Schmeinck
Dat zit zo. ,,Ik ben van 8 februari tot en met 17 februari bij mijn ouders Wim Otemann en Riet Otemann-Van Weijenberg in Gendt voor hun 60-jarig huwelijksfeest. Ze zijn er geboren en getogen.'' Otemann zelf ook, maar verliet het dorp al op haar 17e voor de 'grote stad' Utrecht, vanwege studie.
Om drie jaar later te trouwen. ,,Met een acht jaar oudere man. Hij kreeg een baan aangeboden in Amerika. Alhoewel niet gelukkig getrouwd, trok de uitdaging om te emigreren me. De wereld was in mijn gedachten zoveel groter dan Gendt en zelfs Utrecht.''
En zo belandde Otemann op haar 24e in Athens, Georgia. ,,Na twee jaar in Amerika zijn we gescheiden. Drie jaar later ben ik met een Amerikaan getrouwd, Carl. We zijn twintig jaar samen geweest en kregen een dochter Maggie. Haar vader en ik zijn goede vrienden gebleven.''
Otemann had baantjes in de zorg, kinderopvang en ook werkte ze met tieners met 'een rugzakje'. Toen haar Engelse verbeterde volgden jobs op een advocatenkantoor en op de Universiteit van Georgia. Daar werkt ze nu al 18 jaar en klom ze op tot directeur Fondsenwerving.
[tussenkop]
Amerikaanse geworden
,,Het leven is hier goed, maar er moet keihard gewerkt worden. Vier weken vakantie, vakantiegeld, kinderbijslag etc. bestaan hier niet. Ik hou van de grote verscheidenheid aan mensen. Je hoeft je niet teveel aan te trekken wat de gewoonte is, want uiteindelijk heb je altijd het excuus dat je nu eenmaal anders bent. Te Amerikaans voor Nederlanders, te Nederlands voor Amerikanen. Maar het betekent wel dat ik kan zijn wie ik ben en dat is waarschijnlijk de grootste aantrekkings kracht van het wonen in een ander land, een andere cultuur. Je wordt iets unieks. Eenzaam en bevrijdend tegelijk.''
Ook het grootse van Amerika bevalt Otemann enorm. ,,Ik heb zelf een mooi vrijstaand huis in het bos, hertjes in de tuin en mijn twee grote honden kunnen er lekker rennen. Al wil ik na mijn pensioen, hopelijk over drie jaar, verhuizen naar een wat koelere plaats, want de zomers hier zijn warm, te warm. Ik ben een meid gebleven van wind, regen, rivieren en dijken.''
Naar Gendt/Nederland terug dan? ,,Nee, dat trekt me niet meer, ik ben het kleine ontgroeid.'' In 1999 is ze is zelfs Amerikaanse geworden. ,,Vanwege economische redenen. Athens is mijn stad, Amerika mijn land, maar in mijn hart blijf ik Nederlandse.''
Ze bezoekt zo vaak mogelijk haar ouders. ,,Bij hen verblijven en een gewone Gendtse zijn is de allerbeste vakantie die ik me kan wensen.''
Dat kan nu dus weer. Vanwege het huwelijksfeest van haar ouders. Dochterlief Maggie (zie foto) komt over en zelfs ex-man Carl. ,,Hij was er ook bij toen m'n ouders 40 en 50 jaar getrouwd waren. Bovendien rekent mijn broer André op zijn hulp bij het maken en zetten van de boog!''
[streamer]
'Ik ben een meid van wind, regen, rivieren en dijken'
