Efkes….

Algemeen Boer Phlipse

De baosis veur mien steeds wir terugkerende angs veur de muulvruuter is terug te voere nao mien vroegere, gedwonge, bezuukskes aon de schòltandarts. De miste van gullie zulllen ut zich ok nog wel kunne herrinere, de befaamde "slagersbus" die ieder jaor een paor daag bij de schòl kwam te staon. Vanaf den este klas wadde al geliek ut haosje en ik kan mien die este gang nao die bus nog as de dag van giestere veur mien kop haole.

Adde die bus binne kwam dan hadde meteen aon de rechse kànt een klein wachbenkske, waor ge mit een man of drie op mos gaon zitte toche uuteindelijk aon de burt was. Zò'n bietje in ut midde van die bus was de zogenuumde "martelstoel" geplaotst waorop jij, mar veural ok oe veurganger(s) soms kèrrement en soms jankend hun angstige belèving onderginge. En dan motte gullie je is veurstelle wah dah veur een klein blaag beteken um dah vanaf dah wachbenkske te motte aonheure. Um uuteindelijk nao een puske zelf in die vreselijke stoel te motte plaots neme.

Ik hah in mien belèving ok nie ut idee dah die toenmaolige moelvruuters nou enige empatie mit oe hadde, stèrker ge kon een snauw kriege mit de duidelijke bodschap dagge oe nie zo aon mos stelle. Nou dah hielp nie derec mee um ut jaor derop mit ietskes meer zelfvetrouwe die vreselijke bus in te stappe. En ik zal heel eerlijk zien minse, tot aon de laotste klas van de lègere schòl bink altied mit lood in mien schoene die bus ingestap. Want ik hah nou eenmaol nie de moed um krek as een inkele klasgenoot van mien vlak veur de bus ut haozepad te kieze. Nou ja, helpe dee dah deurgaons toch nie want dan was ge deurgaons de volgende dag as este toch nog wir de pisang.

En nao die lègere schòl wier mien netuurlijk geadviseerd um bij de plaotselijke moelvruuter um ut half jaor ut "blinkende"gebitje te laote naokieke. Den este keer toen ik daor nao mit veul moeite nao toe ging, hak de deur van de praktijk al een stukske ope toen ik vanuut de praktijkruumte een ijselijke gil heurde. Ik het de deur toen wir rap dich gedaon en bin twee en twintig jaor nie mir bij een muulvruuter nao binne gestap. Nie vestàndig netuurlijk en op advies van een (dierbaor) iemand, die mien wis over te haole, bink uuteindelijk toch wir bij zò'n muulvruuter terech gekomme.

En dan motte die twee en twintig jaor netuurlijk toch enigszins bezuure mit ut nodige "hak en brèèkwèrk. En geleuf ut of nie mar ik bin dah vol blieve houwe, al is ut ieder half jaor wel wir mit een paor kilo lood in de schoene.

Boer Phlipse

Uitgelicht

Digitale krant