Efkes….

Algemeen Boer Phlipse

Dit is nie de juuste tied veur mien minse, ut zal misschien mit mien lèèftied te make hebbe mar, hoewel de vors nog moet komme, verrek ik nou al vaak van de kou.

Jaore terug hak daor volges mien amper las van mar tegewoordig kruup ik strak tege de vewèrming, stok ut lekker wèrm in den auto en kruup s'nachs strak tege de gebreide boks van Trui aon.

Dah dee ik overgens vroeger ok wel heur mar dah was dan deurgaons nie van de kou mar mistal in gang gezet deur rondvliegende hormone.

Nee minse, ik betrap mien eige der ech op dak de laotste paor jaor een stuk kouwelijker bin geworde.

Ik gao nog krek nie zo ver dak wir de borstrok uut de motteballe vandaon moet haole en ok ut drage van een lange (jeger) ondeboks is mien toch nog efkes te gortig.

Mar verder doek ter in deze tied toch van alles aon um die verrekte kou bij mien (ouwe) butjes vandaon te houwe.

En adde dan bedink dagge vroeger as snottert helemaol gin kou kende en juus in deze tied al zat te wachte op een pak snei of vieftien centemeter mooi zwart ijs.

Altied op de fiets nao schòl en dagge alleen bij stèrke Noord-Ooste weind een extra krant veur de bors knupte umdah oe moeder dah mit alle geweld wou.

Hoewel, ik kan mien nog wel één situaotie herinnere waorbij ik as kleine snottert het staon te rille van de kou.

Vroeger op de lagere schòl mosje ieder jaor mit oe moeder bij de schòldokter langs.

Dah ware in mien oge stokouwe dokters, die deurgaons in de kamer van de bovemeester zate en oe daor lettelijk en figuurlijk ut hemd van de kont vroege.

Mar die keer in de weinter, waorbij dien diensdoende dokter de vewèrming bliekbaor had uutgezet stao in mien geheuge gegrift.

Nao wah gewauwel mit mien en mien moeder mos ik uuteindelijk uut de klere um dien dokter de gelègenheid te geve op mien een soort APK uut te voere.

Bovenaon begonne kwam tie halfweg tot de gerustellende vastelling dak toch ech een jungske was. Vevolges sloeg tie mien mit een hamertje op de knieë en krabde die kjel mien tot slot nog mit iets schèrps onder de voete.

Uuteindelijk wak wir veur een heel jaor goedgekeurd mar ondertusse al rillend blauw van de kou en nie mir in staot um mien zelfstàndig aon te kleje.

Boer Phlipse

Uitgelicht

Digitale krant